Aan het eind van het intakegesprek stellen we samen een behandelplan op. Omdat er voor elke sessie een voorgesprek plaatsvindt, staat de volgorde van de voorgestelde sessies niet vast. Die kan bijvoorbeeld afhangen van draagkracht (er kunnen lichamelijke en/of mentale zaken zijn die zorgen dat iemand de dag van de sessie minder kan hebben), of van de uitwerking die een vorige sessie op je heeft gehad. In het voorgesprek komt naar voren wat voor iemand op dít moment het beste is om te doen. Waar we mee gaan werken noem je ook wel het ‘contract’ voor de sessie. Op deze manier is er ook altijd sprake van maximaal vertrouwen.
Een visualisatie.
Ik gebruik vaak ‘de Innerlijke gids’ (B. Uijtenbogaardt) en pas deze enigszins aan aan de vraag, het doel, dat uit het voorgesprek naar voren komt.
Een visualisatie is het in trance uitspreken van teksten (door de therapeut) met de bedoeling een beleving op gang te brengen tot versterking van vertrouwen, verbeteren van innerlijke kracht en/of het herstellen van het zelfbeeld. Er zijn vele visualisaties denkbaar. Het is een hele veilige manier om je kennis te laten maken met trance. Ik neem je als het ware mee in een verhaal, waarbij veel ruimte wordt geboden voor jouw eigen beleving.
Met ‘de Innerlijke gids’ volg je, als het denken tot rust is gekomen, een pad door bloemenvelden dat leidt naar een ontmoeting met jouw innerlijke gids. Deze bloemenvelden hebben de kleuren van chakra’s. Het – in trance- verbinding voelen met deze energievelden kan ontspannend, openbarend of helend werken. De communicatie met de innerlijke gids kan open of gestuurd zijn, afhankelijk van de doelstelling die ingebracht wordt.
Sociaal Panorama
Het Sociaal Panorama is een therapeutisch model dat oorspronkelijk door dr. Lucas Derks is ontwikkeld. Hij beschrijft het als volgt: ‘Iemands sociale panorama noemen we zijn of haar totale pakket aan innerlijke weergaven van individuen en groepen rond het ‘zelf’’ Het is een opstelling in jóuw mentale ruimte. In het opstellen van een Sociaal Panorama kunnen interacties tussen jou en anderen letterlijk zichtbaar worden. Vooral verbindingen met familieleden uit het ouderlijk gezin kunnen in het heden voor allerlei moeilijkheden zorgen in iemands leven, zoals bijvoorbeeld onvoldoende om kunnen gaan met stress. Ook alle mogelijke gevoelens die relevant zijn kunnen worden opgesteld; denk aan: controle, schuld, of een gevoel van verantwoordelijkheid. Door het veranderen van dingen in jouw Sociale Panorama, verander je de invloed ervan op jouw leven nu.
Als gevoelens eigenlijk niet van jou zijn, maar bijvoorbeeld van je vader of moeder (denk aan verantwoordelijkheid voor andere familieleden, vaak broertjes of zusjes, verdriet om overleden familieleden, of verwachtingen die ouders hadden), kunnen die in deze sessie worden teruggegeven. Iemand kan ze zo verinnerlijkt hebben, dat pas in een sessie met het Sociaal Panorama duidelijk wordt hoeveel invloed het al jaren heeft gehad in jouw eigen leven. Er wordt zo ruimte gecreëerd om meer jezelf te kunnen zijn.
Kinesthetisch werken met deelpersoonlijkheden
Deelpersoonlijkheden zijn aspecten van iemands persoonlijkheid, ze worden ook wel ‘ego-states’ genoemd. Ze vormen iemands – wel of niet goed samenwerkend – systeem van overtuigingen, gevoelens, strategieën en gedragingen: het ‘bedrijf’ dat onze persoonlijkheid heet. Het verbindende deel, dat in voldoende mate de regie dient te hebben, is het ‘zelf’. Als een deel teveel regie heeft, bijvoorbeeld verantwoordelijkheidsgevoel, perfectionisme, of angst, kan iemand problemen ervaren waarvoor hij of zij geen oplossing weet. Niet bewust, niet door er bijvoorbeeld over te denken of praten.
In deze methode worden de delen opgesteld in de ruimte, meestal op stoelen. Er worden ook altijd een paar positieve delen uitgenodigd. Op een hele natuurlijke manier ga je in lichte trance en kun je associëren met elk deel, zodat je de gevoelens en behoeften van dat deel voelen. Is het bijvoorbeeld enorm sterk, maar ook uitgeput, of is het een klein bescheiden deel dat niet weet hoe het meer in het voetlicht mag treden. Vanuit het ‘zelf’, de regie, kan er veel inzicht komen over de afzonderlijke delen. Ook kan er een dialoog op gang komen tussen de delen onderling. Behalve meer inzicht krijgen, kan tijdens deze sessie ook ander therapeutisch werk gedaan worden als dat aan de orde is. Bijvoorbeeld als blijkt dat er een gevoel opkomt dat eigenlijk niet van jou is, maar dat je – meestal als kind- verinnerlijkt hebt. Tijdens het werken met deze methode kan dit dan ook teruggegeven worden.
Een speciale methode is het werken met dromen. Als je hinder ondervindt in je leven van een droom die meestal vaker terugkomt, dan kunnen we hier ook delenwerk mee doen.
Regressie en Innerlijk Kindwerk
Bij regressietherapie gaat men er van uit dat ieder probleem in het heden – lichamelijk of geestelijk- een oorsprong heeft die is terug te vinden in eerdere, onverwerkte ervaringen in iemands verleden. Met regressietherapie ga je terug naar die oorsprong, maar wel in je huidige leven. Wordt er nog verder teruggegaan in de tijd dan heet het reïncarnatietherapie, waarover later meer.
Met Regressie en Innerlijk Kindwerk ga je in trance, zodat je je kunt laten leiden door je onbewuste naar het eerste moment dat te maken heeft met het probleem in het nu, of de veranderwens. Dit eerste moment is veelal vóór het zesde levensjaar. In dat eerste moment ontmoet je als het ware je innerlijke kind: jij gaat terug in dit moment en voelt/ziet/hoort enz. alles. Jij associeert met je innerlijk kind, zodat je kunt voelen wat er doorgemaakt is. Dit kunnen bijvoorbeeld gevoelens zijn van schuld, verdriet, of eenzaamheid. Daarna dissocieer je van deze gebeurtenis en kun jij, als volwassene van nu, je innerlijk kind geven wat nodig is. Samen met het kind kunnen ook verinnerlijkte gevoelens van anderen worden teruggegeven, of kan er geuit worden tegen volwassenen wat het kind alleen niet kan. Als dit voldoende is gebeurd, kan het kind worden opgenomen in je lichaam, worden geïntegreerd in jezelf. Omdat een ervaring in de vroege jeugd kan zorgen dat je je hele leven iets over jezelf bent gaan geloven (bijvoorbeeld ‘ik ben niet goed genoeg’), kan vaker aandacht geven aan je innerlijk kind -jijzelf van toen- fijn en helend zijn.
Over de manier waarop je dit kunt doen hebben we het in het nagesprek.
Reïncarnatietherapie
De letterlijke betekenis van re -in-carna-tie is: het opnieuw in vlees worden. Het staat voor het opnieuw belichamen van de ziel. Reïncarnatietherapie is een vorm van regressietherapie, waarbij het huidige leven als begrenzing losgelaten wordt en er gestuurd wordt op het gaan naar een vorig leven. Er kunnen overtuigingen zijn meegenomen uit een vorig leven, waardoor de ziel als het ware niet helemaal los is gekomen van het lichaam toén, in dat leven. Zoals Robert Dilts zegt: ‘The work has to be done where the work has to be done’, waarmee direct duidelijk is dat het geen voorwaarde is dat er geloofd wordt in reïncarnatie, maar dat er simpelweg gewerkt kan worden aan de wortel van het probleem in het leven nú, waar dat ook is. Door terug te gaan naar het moment vlak voor de bepalende situatie in het vorig leven, kan er helderheid komen over het waaróm. Dit wordt in de sessie geassocieerd beleefd en kan dus zeer emotioneel zijn. Daarna ga je geassocieerd of gedissocieerd naar het moment vlak voordat de ziel loskomt van het lichaam en kan je in de losgekomen ziel inzicht krijgen over wat je meegenomen had aan overtuigingen. Veelal gaan reïncarnatiesessies over gevoelens van minderwaardigheid, er niet mogen zijn, of schijnbaar ongefundeerde angsten voor iets.
Er kan nog loutering/vergeving volgen in het licht van het tussenbestaan, voordat de ziel incarneert in het huidige leven. Aan het eind kan de ziel -geheeld- weer worden opgenomen in het ‘zelf’.